Sevgi aslında bir trendir
Uğrar belli duraklara
Kimisi durağın yanıbaşındadır
Hemen yakalar treni zahmet çekmeden
Kucaklaşır yüreğiyle
Kimisi ise çok uzaklardadır
kimbilir hangi dağın başında
yetişmek için trene
yol alması gerekir saatlerce
gelir istasyona yorgun ve bitkin
şanssızlık bu,peşini bırakmaz
son tren de kalkmıştır
varmadan beş dakika önce
bekler bir sonraki günü
yeni umutlar getirsin diye
aksilikler hep peşindedir
yorgun vücudu hiç direnmeden
Bırakmıştır kendini, uykunun eline
Uyandığında ilk treninde
Biletleri satılmıştır
Ve burası taşradır
Bir sonraki sevgi treninin
Ne zaman geleceği bilinmemektedir
Sevgi medeniyetinin uğramadığı
Bu modern taşrada
Bir sonraki seferi bekler
Kısacası sürünür hayatı boyunca
Bir sonraki gün mutlu olacağım diye
Kayıt Tarihi : 8.10.2006 18:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Esengül Koçak](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/08/tren-37.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!