Ninniler söylerken ihtiyar saat kulesi
Zaman erir ve tüm trenler gider
Raylarsa yerinde durur gururlu dağlar gibi
Yağmur eker peronda el sallayan insanlar
Sevmek trene binmeye benzer
Kader sürükleyince mehtabı yüreğe
Binilir bir istasyonda koşarak heyecan içinde
Ve son istasyona gelmeden inilmez
Saçlara kırağı düşse de
Şarjöründen namlusuna sevda süren insan
Bir kez trene bindikten sonra
Yüreğiyle seyahat eder her yere
Asla trenden inmek istemez geçtiği istasyonlarda
Tren nereye giderse gitsin
Raylar yolunu bilir ömür maratonunda
Kendini rayların akışına bırakan
Gördüğü tünellere sadece selam verir
Seğmenoğlu
Kayıt Tarihi : 20.2.2023 12:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nice şiirlerinize,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
Selam ve saygı ile.
Teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (4)