Bir gün akşam işten geldim eve
Çocuklarım karşıladı beni
Bir istekleri var benden bakışlarından belli
Büyük kızım her zaman diğer ikisinin temsilcisi
Baba dedi Mehmet Tren istiyor.
Şaşırdım ne treni
Dedi arkadaşlarında görmüş varmış onların
Oyuncak treni
Çok istiyor. Ne olur al baba Mehmet’ e treni
Sustum. Yutkundum bir şey diyemedim.
Ne alacağım ne de yok diye bildim.
Yıl bindokuzyüzseksen altı. Maaş belli
Çocuk bu illa olsun ister
Arkadaşının treninin aynısı
Bahsedilen tren pilli bayağıda güzel
Gel gör ki 625TL fiyatı
O şartlarda alamadım o treni.
Üzüle üzüle bir başka oyuncakla kandırmıştım
Oğlumu.
Yıllar geçti. Oğlum büyüdü okullar bitti. Evlendi .
İyi yerlerde çalışmaya başladı. Çocuğu oldu.
Bu gün İngiltere’den tatile geldi bize
Evde torunum oyuncakları ile oynarken
Oğlum dönüp bana baba dedi.
Hani bir tren istemiştim senden
Başka oyuncakla sözde kandırmıştın beni
Kanmamıştım. Belli ki paran yoktu
Anlamıştık ablalarımla seni.
Ama baba bu yaşta bile oyuncakçılarda
Yıllar geçti bulamadım aynı treni
Veli PAN 20.08.2019
Veli Pan
Kayıt Tarihi : 31.5.2020 19:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veli Pan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/31/tren-116.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!