Bir travma yaşarım bedenimin en derin gölgesiz kalabalığında
Sevgilim! Bu kalabalığı Yararak atla gönlümdeki sert ve adi salıncağına.
Sallansın bi sırat köprüsü korkusuyla
Ve düşme! Tutun iplerine bu dar ağacımın acımasız kahrına.
Kırılmaz, umutlarıma sarıl ey sevgili
Koklama sakın burnunun direkleri kırılmasın
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta