Bir travma yaşarım bedenimin en derin gölgesiz kalabalığında
Sevgilim! Bu kalabalığı Yararak atla gönlümdeki sert ve adi salıncağına.
Sallansın bi sırat köprüsü korkusuyla
Ve düşme! Tutun iplerine bu dar ağacımın acımasız kahrına.
Kırılmaz, umutlarıma sarıl ey sevgili
Koklama sakın burnunun direkleri kırılmasın
Bir macera yaşarım sessiz ve kimsesiz bir adada
Hani şairin gönlünün semalarında kamikeziyi uçuşlar yapardı martılar?
Şimdi bir insanın elindeki simite gurursuz uçuşlar yapıyorlar artık
Yitirmişler büsbütün benliklerini
Parça parça artık,
En iyi şiirleri en iyi adamlar yazıyor
Ve en iyi şiirleri en yakışıksız adamlar okuyor koynundaki en güzel kadınlara
Oysa o şiirler ne sevdalara yazılmıştır,
Şimdi ise ihtişamlı bir sevişmeye yataklık yapıyor
Artık kirli
Kayıt Tarihi : 18.6.2025 12:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!