Travmaları Olan Adamın Şiiri

geçmişin ince dokunuşu şimdi yaşam
hangi şehirde yaşarsan orası evindir senin
yıllar umudun iz sürmesi gibi gecelerden
zaman kendinle sevişir zamanın içinden
üstümüze örtülen kepenek gibi usulca
güller açar aydınlığın ortasında önce
güller solar gülerken güz yüzleri yüzümüzde

onun travmaları vardı, adamın
kabaran volkanlardan vardı

sonsuz bir rüzgar eser geçmişten
yüzü olmayan yalnızlıklar gibi
yaprakların hışırtısı sonbaharda
bir öpüş gibi yapışır gülüşlere
usul usul inilir fildişi merdivenlerden
başkalığın imgesi siner kül rengi bilinçlere
unlar elenmiş elekler asılmıştır duvarlara

onun travmaları vardı, adamın
kaybolan zamanlardan vardı

göç yolları vardı eskilerden, çocukluk yılları
dinmeyen sancılar geceler boyu, yol kazaları
aldanışlar vardı, kanlı pazarlar, asker anıları
yaşanmamışlıklar bir yanda
sürgün yılları, hudut hikayeleri vardı
ucuz oteller, değersizlik hissi, boşa çabalar
sınanmalar, imtihanlar, karantina günleri
vesaire, vesaire vardı

onun travmaları vardı, adamın
saate karşı ışık yine de
suya karşı saatli bomba
eni konu mutluluk ateşi
savrulan kıyılardan vardı

onun travmaları vardı, adamın
aktarılan anlardan vardı

istanbul; 12.09.2021