hayat mücadelesiyle yorulmuş ve yoğrulmuş kadın
tramvaya bindi bir hışımla
elindeki korunmayı gerektiren edevatını umursamadı
umursayamazdı, mümkün dahi değildi
bu kadar tabya nereye gidiyordu
hani artık savaşlarda insan kullanmıyacaktı firavunlar
bu kadar insan bu saatte hangi cepheye gidiyordu?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta