hayat mücadelesiyle yorulmuş ve yoğrulmuş kadın
tramvaya bindi bir hışımla
elindeki korunmayı gerektiren edevatını umursamadı
umursayamazdı, mümkün dahi değildi
bu kadar tabya nereye gidiyordu
hani artık savaşlarda insan kullanmıyacaktı firavunlar
bu kadar insan bu saatte hangi cepheye gidiyordu?
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta