Trampet Takım Birşey Birşeye

Nennisiz beşiklerden üryan uyanan
Biri giden
Biri gelen hanlar yollar herkesin hayatı heryere
Gül kokusuna bir adım mesafeden tam sayfa
Fısıltıları çoğalmış seslere karıştığında her defası
Akıştığı sulardan biçarelerin dallarına pürlenerek
Buzul bir çağı yeniden dinlenen
Serçeler sakalar saza gelmiş
Temmuzun bahar bulanıklarından
Hazırlıksız ıslanmış ömrünü
Gün değen ılgıt rüzgarların boynuna
Vebal diye yükleyip
Parklara sinen binbir yolayrımı yüzü hayli soğuk
Duvarlar ah....!
Yalnızlığa dair ne varsa kuru ayazsı ömür tahtası
Döşünden sökülen trampet tambur
Vurdukça eziliyor küskünlüğün gri rengi
Ah...gene canını yakacak sessizliğin
Ne günlere kaldık eyvahını hesaptan çıkaran günlük
Güneşlik yolarkadaşı olaydı
Nide gideydi akardiyon neyi nasıl biliyorduysa oraya
Kafasına göre çalaydı kabül..
Gide
Değeydi göz, göre, göre......
Harcandığına günün
Helal edeydi dertlendiğini
Kalbe çiğ damarlardan çillenen haram ağrı
Eğer ki içi ılımışsa bir şeyin bir şeye
Kuş kuşa
İnsan insana birşey...
Herşey bal gibi ortadadır,
Bellidir basbayağı fiil- fail
Deeee şafakla beraber doğup,
isterse almasın gözü akşamın
Ölmem gene de diyorsa gönül çırası
Halden anlamayan azad
Ya sefildir
Ya gafil.....

Seyfi Karaca...........Temmuz / 10