Çok yakın zamanda yine tarım işçilerini taşıyan bir traktörün devrilmesi sonucunda yedi tarım işçisi hayatını kaybetti, bir o kadarı da ağır yaralandı... Zaman zaman ülkemizde böyle vurdum duymazlık kokan olaylar yaşanıyor.
Edindiğimiz bilgilere göre tarım işçilerinin günlük yevmiyeleri yaklaşık elli altmış lira civarında. Yani arkadaşlar boğaz tokluğuna çalışıyorlar da denilebilir. Büyük çoğunluğunun sigortası yok, aslında geçici olarak çalışsalar da iş verenin vicdani davranıp sigortalarını yaptırması lazım, ama neredeeee! Sigorta demek tarla sahibine ekstra maliyet demek, o zaman da ürünün fiyatı artıyor ve pazarlanması ona göre zora giriyor...
İnsan neden mevsimlik işlerde çalışır, hem de anne, baba ve çocuklar, ailecek? Hiç bir elle tutulur meslekleri olmadığı için, ancak geçimlerini böyle temin etme yoluna gitmektedirler. Çocuklarında büyük çoğunluğu yasal olarak belirlenmiş yaş sınırının altında... O tarla sahibi suç işliyor haliyle böyle davranarak. Ama kime ne söylüyorsunuz ki? Amiyane tabir ile ''Adın nedir Reşit sen söyle sen işit.'' vaziyet böyle...
Bu işçilerin barınma yerleri de çok ilkel tahmin edersiniz ki... Bir tanesi hastalanacak olsa, aspirin gibi, gribin gibi basit ilaçlar ile kendilerini tedavi etmeye çalışıyorlar. Çok ağır rahatsızlıkları var ise de işverenin insafına ve himmetine kalmış işleri... İşçilerin büyük çoğunluğu Güneydoğu kökenli vatandaşlarımızdan. Tabi ki teröre bulaşmayıp da geçimlerini temin etmek için çabalayıp çalışmak güzel ancak, hayatları da pamuk ipliğine bağlı... Başlarına her an her şey gelebilecek konumdalar.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta