TrAkTöR GüREşİ Şiiri - Halil Gülşen

Gelenekten kopmadan nasıl çağdaş olunur?
Bu soruya elbette, makûl cevap bulunur!

Çettepesi’nde mukim, cüsseli iki adam,
Ne kaygıları vardır, ne bir tasa, ne de gam!

Gözü pek iki yiğit, kavgaları pek yaman;
Kocali Halil Çavuş, ve Kocali Süleyman!

İnternet daha yokken, “Çet” işine girmişler,
“Çettepesi” ismini, bu muhite vermişler!

Binek hayvanlarını, güreştirip gülerler,
Dokuz yüz seksenlerde, yaşları da ilerler!

Birer traktör alıp, tarlalara koşarlar,
Kara saban devrini, bu sayede aşarlar…

Fakat güreştirmeye bulunmayınca Boğa;
Zevklerine yenilip bakmazlar aza çoğa!

“Boğa yoksa hanede, güreşmez mi traktör? ”
Tarihe geçecekler, muhabbeti şimdi gör!

İki motor kapışır, Abit Damı yanında;
Müsabaka kızışır, tozunda, dumanında;

Kafa kafaya toslar, traktörler nihayet;
Büyük arıza çıkar, masraflar çoktur gayet!

Tamirci çağırırlar, Ahmet Usta belirir;
Usta durumu görür, kızgınlıktan delirir!

“Yahu bu adamların, dünyada yoktur eşi;
Hiç olacak şey midir, traktörün güreşi! ”

Ustanın tepkisine, gülüp alay ederler;
“Kafan basmıyor senin, zevksiz adamsın” derler!

“Farları göze benzer, homurtusu boğaya,
Arada toslaşsınlar, zararı yok doğaya! ”

“ Geleneğe bağlıyız, müsabaka bu yüzden,
Üstelik farkı yok ki, traktörün öküzden! ”