Trajikomik Sevda Şiiri - Abdullah Vergili

Bir perde ardında oynanan oyun,
Trajikomik sevda, bir garip serüven.
Gülüşler arasında gizlenen hüzün,
Her kahkaha bir çığlık, her dans bir ölüm.

Gökyüzünde parlayan yıldızlar,
Aşkın trajedisine şahitlik eder.
Gözlerindeki ışıltı, bir yanılsama,
Trajikomik sevda, bir masalın tuhaf rüyası.

Güllerin arasında gizlenen diken,
Aşkın acımasını hatırlatır insana.
Bir adım öne, bir adım geri,
Trajikomik sevda, dans eden kalplerin melodisi.

Gecenin sessizliğinde çıkan ahlar,
Birbirini bekleyen yaralı kalpler.
Komik bir tiyatroya dönüşen aşk,
Trajikomik sevda, sevmenin çılgınca tebessümü.

Belki sonunda bir gülücük bulunur,
Belki de kalpler acıyla dolup taşar.
Aşkın karmaşık dansında kaybolanlar,
Trajikomik sevda, bir sahne arkası hikayesi.

Belki güleriz sonunda, belki de ağlarız,
Aşkın tuhaf dansında kaybolanlar.
Trajikomik sevda, bir komedinin gözyaşı,
Ama belki de en güzel hikayelerin başı.