Trajedi Şiiri - Behçet Akbaş

Ölmüşüm kendi çağımda
yıllar yıllar geçmiş
savrulup durmuşum
uçsuz bucaksız bir boşlukta
çağ açılmış çağ kapanmış
yeniden üflenmiş ruhuma
havva anamın karnında

Kırılmışım insanlığın dalında
yara bere her yanım
habil-kabil ile çıkmışım
Tanrı karşısındaki ilk sınava
sonra ilk ölüm yaşanmış
gözlerimin önünde
şeytanın bize kurduğu tuzakta

Korkup kaçmışım bir yere
temizlemişim ardımdaki izleri
fakat ruhumda acı bir yük
günaha bulaşmışım bir kere
saklanmışım yüzyıllarca
yaşamı bilemişim ölüme

Sonra vakit gelmiş
ölmüşüm eski bir çağda
yıllar yıllar geçmiş
savrulup durmuşum bir boşlukta
çağ açılmış çağ kapanmış
yeniden üflenmiş ruhuma
beklerken insanlığı karşımda
çıkmışım Tanrıların katına
habil-kabil, ben ve insanlık
kırılmışız kötülüğün çarkında