Trafikmi Kesti Yolunu Anam

İstanbul’dan gelir diye beklerken
Trafik mi kesti yolunu Anam
Gönül bağlarında güller dererken
Yad lar mı kopardı dalını Anam

Ne bir helalliğin ne bir kelamın
Bir cadde de durdu kaldı selamın
Ömür defterine sığmaz elemin
Soldurdun gönlümün gülünü Anam

Özlediğin köye gelseydin eğer
Gelip bizler ile olsaydın eğer
Dostu akrabayı bulsaydın eğer
Hepimiz öperdik elini Anam

Hasretlik içinde bir hayat sürdün
Arttı eksilmedi büyüdü derdin
Sekiz çocuğuna kol kanat gerdin
Ninniler tutardı dilini Anam

Kahraman’ım yitiririm ben beni
Ararım yolunda bulamam seni
Feleğin darbesi deldi bu geni
Emleyip sarsaydın şalını Anam