Trafik Kazası Şiiri - Erhan Arıkan

Zifiri karanlikta yüz üstü düştüm
Asfalt yolun tam ortasına
Ağzımdan burnumdan kan geliyordu
Sol yanımda koca bir kaldırım taşı
Soğuk buz gibi kaskatı
Kaldırımdan az ilerde
Bir giyim kuşam mağazası
Vitrinde çıplak ayaklı cansız mankenler
Öylece bana bakıyor acımaklı
Yüzüstü yere düştüm asfalt yolun tam ortasına
Ağzımdan burnumdan kan geliyor
Kıpırdayamıyordum
Gözlerim bir açık bir kapalı
Vitrine ışık vuruyor
Mavi ve kırmızı
Ayak sesleri duyuyorum etrafımda
Gözlerim kapalı
Film şeridi geçiyor beynimden
Annem, babam kardeşlerim
Çocukluk ve gençlik yılları
Bir kokudur etrafa yayılıyor
Gül, lale, Menekşe, nergis
Papatya kokusu sarıyor her yanı
Bir kadın oturuyor baş ucum da
Kur-an okuyor, gözleri ağlamaklı
Tanıyorum ben bu cennet kokulu kadını
Ben beş yaşındayken cennete giden
Ve bir daha hiç gelmeyen cennet kokulu annem
Saçlarımı okşuyor elleriyle
Anlımdan koklayıp öpüyor
İçine çekiyor beni
Ben hep yanındaydım, korkma
Aç artık gözlerini
Bir daha asla yalnız bırakmayacağım seni
Ne olur artık aç gözlerini
Diye diye öptü, öptü, öptü beni
Açtım gözlerimi hastanedeyim
Yoktu annem yok gitmiş
Annemin kokusu her yere sinmiş
Sehbada bir Kur-an'ı azimüşşan
Sanki yeryüzüne yeni inmiş

...Bacımoğlu...