TRABZON ŞİİRLERİ

Cilt egzama ilâcı, kuru yaprağı çaylı,
Otuzbeş metre boylu, dalları yere yaylı,
Ateşini düşürür, ağrıyı keser haylı,
Salisin gligozit, reçine cevher paylı…

İştâhımızı açar, kanamayı durdurur,
Vücûddan atar o’nu, mikropları öldürür,
..

Otur, bir daha düşün, yumrukla başını döv,
İstersen tek başına, aynada kendine söv!
Deniz bittiği yerde, kayık kuma dalacak,
Utan da kendine gel, kör şeytan aldatacak…

Fâtih’in Torunusun, başın hep dik kalacak,
Çelik- çomak değil bu, esâret ağlatacak…!
..

Uzun ayrılıklar sonrası
Sana geldim yeşil kentim
Ve sana geldim deniz kızı
Yine gülümsüyor bana
Bitmeyen sevda
Kabaran bir dalgadır şimdi özlem
Sevgim süzülen martı
..

Bırak! ... süsleme artık, kızıllık kaybolmadan,
Pek çoğu boşa aktı, testiye su dolmadan.
Sandığında çillenen, çeyizine gün değer,
Kim, kimin nasîbiymiş; anlaya ömür değer.
Sustum ya bilmez miyim? ... eteğindeki taşı,
Salımı suya indir, emir ver: “gâib taşı”.
Yaşasam diyecektim: Nasîbimdir bu güneş;
..

ne bir damla gözyaşı dökeceksin gözpınarından
ne de takvim yapraklarına ağlayacaksın düşerken
tüylerin diken diken olsada bir an; zaman dilimlerinde
ardına bakmayacaksın mutlu olmak istersen; anların mazi olurken...
.
gelecek anlarına gül yaprakları döşemek olmalıdır amacın
sevgi denilen bir dağa tırmanan yollar ile dolu olmalıdır yamacın
..

Oy Trabzon
Anam, babam, kardeşlerim
Arkadaşlarım...
Çocukluğumun Bahçeciği
Faroz`un balık tekneleri
Boztepe`nin manzarası
Ganita`nın çayı
..

…Büyük Fatih’e şükran ve minnet duygularıyla…

Trabzon büyür gözbebeklerimde…
Bir fetih sonrası sevinci yaşanır yüreklerde
Gülümser ufuklar, dağılır karamsar düşünceler…
Dalgalar döver Ganita’nın yosunlu taşlarını
Düşlerim takılır Farozlu balıkçıların ağlarına
..

Seyrederken hırçın dalgalarını denizin
Gecenin karanlığında
Gözlerinin mavisini
Düşlüyordum
Seninle birlikte…
Karanlığın ortasında ki
Beyaz köpüklerde
..

Karadeniz kırgın sana şimdi...
Trabzon Küskün...
Ganita
suskun...

Ve her köşebaşında ayrı bir feryat şimdi
Şehrimin..!
..

Vakit, erzak kesendeki en önemli mühimmat,
Her nefes alışında yapılır sana bu teslimat,
Alnındaki çizgiler verecek sana kalanlardan malumat,
Tadilatını yapamayacağın günlerini iyiliklere yap taksimat.


Hardal tanesi kadar bir kibir kalbindeyken,
..

Sadri başkanım benim,talipti her kupaya
Alıp sattıklarının hesabı yoktur baya
Derman olmadı Güneş,sarıldı Tolunay'a
Rakiplerimiz aya,biz kaldık senle yaya
İstifanı ver de git, rezil etme dünyaya

Şampiyon olacakken,yakınız Bank Asya'ya
..

Bir bilsen
Baharda açmaya çalışan
Elleriyle gök yüzüne
Burada bende varım diyen
Bir çiçek gibi olmayı…

Bir bilsen
..

Yağmur yağdığı saatlarde,
Uzun,uzun yollara bakıyorsun.
Gözlerinde aynı hasret aynı iç çekişinle.
Susmuşsun,
Yine bahar yine kır çiçekleri
Bir şarkı söylemekte mahsun.
öyle unutmuşsun ki kendini,
..

Hayat güler, gönlüm ağlar
Zaman geçer kader olur
Aşk bu neyler beni
Yarınlarım dert doğar

Sevdiğim güzelden uzaktayım
Bildiğim yerde kayboldum
..

Yağmur yağdığı saatlarde,
Uzun,uzun yollara bakıyorsun.
Gözlerinde aynı hasret aynı iç çekişinle.
Susmuşsun,
Yine bahar yine kır çiçekleri
Bir şarkı söylemekte mahsun.
öyle unutmuşsun ki kendini,
..

Yardım istiyorum,
Ellerimi uzatmış.
Birinin soğuk yalnız ellerimi,
tutmasını istiyorum.
Etrafım kapkara,
sonsuz bir boşluktayım.
Adı da yalnızlık,yalnızlık...
..

MİLLİ EĞİTİM YAYINEVLERİMİZİ İSTİYORUZ! ..

Bu ülkede, bu vatan coğrafyasında birçok şeyleri hazmettik, ‘—Ya Sabır’ dedik sinemize çektik ama. 70 milyon nüfusunun nerede ise, %60’ları genç, enerjik ve dinamik bir yapıya sahip şu cennet misali ülkemizde, ‘—MİLLİ EĞİTİM YAYINEVLERİNİN KAPATILMASINI SİNDİREMEDİM’
Buradaki tepkim veya tavrım, ‘nefsanî’ değil ve asla, ‘—ben’ odaklı olamaz! Milli hislerim bizleri tabii olarak zorluyor! .. İşsizliğin çığ gibi büyüme seyri gösterdiği, ‘—okuma alışkanlığının’ eğlence-magazin kültürünün baskısıyla sürekli sarsıntı geçirdiği ülkemde elbette, ‘—kütüphane’ sevdasının, ‘—yayıncılık’ sevdasının ne kadar ön planda olması gerektiğini şartlar ve gelişmeler göstermektedir.
Buradan, âcizane, köşemizden Sayın Vekillerimize, Sayın Milli Eğitim Bakanımıza ve Başbakanımıza; anlayışlarına sığınarak seslenmek istiyorum; Devlet Kitapları Teşkilatı ve ona bağlı olarak yarım asır boyunca, ‘—kitap dünyasına’ bütün Türkiye genelinde hizmet üreten, kurumlarımız vardı; ‘—DEVLET KİTAPLARI MİLLİ EĞİTİM YAYINEVLERİ’
İlkokul Öğrencisinden, Üniversitelisine kadar bu teşkilatın nerede ise aboneleriydi. Hakkari Milli Eğitim Yayınevi’nde de, Siirt Milli Eğitim Yayınevi’nde de aynı sıcak havayı solukluyordunuz; Kitap meğerse toprak kadar, hava kadar, su kadar insana gerekli imiş! .
Anlayamadım; Türkiye’nin nerede ise bütün illerinde, bir bakıma da Devletin vatandaşı ile ‘—köprüler kurduğu’ bu teşkilatlar hangi akılla kapatılıyorlardı? Ah, Anadolu’yu soluklamaktan uzak, bürokrasim; ‘—kastin neydi senin’ nasıl kıyabildiniz, milletin can evlerine! .. diyesim geliyor.
..

Bu yol benim yolum
Sonu görünmez de olsa
Bu sevgi benim sevgim
Sonu gelmezde olsa
Bu koca dünyada elbet
Çok sevilecek insanlar vardır
O an gelir yaşanır
..

Ben sana aşık sen bana vurgundun... Duygularını açıklamaya korkardın bana; çünkü yorgundun... Yaşamak, nefes almak zor geliyordu sana... Başından geçenlerden dolayı herkesten kaçıyordun. Tutunacak bir dala ihtiyacın vardı ama bunu kabullenmeye bile korkuyordun... Çünkü verilmiş sözlerin vardı ve bunları çiğnemek seni yaşayan bir ölü haline getiriyordu... Verdiğin sözlere ve acı veren hatıralara rağmen gözlerinin içi sevginin ateşiyle ışıl ışıl parlıyordu... Ve ben o gözlere baktığımda içlerindeki cennette kendimi kaybediyordum...

Ben sana aşık sen bana vurgundun... Yaralı bir ceylan gibiydin.. Yardıma muhtaç bir halde sanki beni bekliyordun.. Ben geldim ve sana elimi uzattım. Sende korka korka tuttun elimden. Birlikte sardık yaralarını. Kapanan her yaranda daha büyük bir sevdayla bağlandın bana. Güvendin, inandın ve hayatını adadın hayatıma...
Ufacık bir kalbin vardı. Ara sıra ağırsa da kocaman sevgimi içine sığdırabilecek kadar büyük ve güçlüydü. Hayatın oyunlarına rağmen inadına çarpıyordu hırçınca..! Durmadan, usanmadan, bıkmak nedir bilmeden... Benimle geçirdiğin her an biraz daha bağlanıyordun bana ve hayata. Aynı zamanda yüreğinin kapılarını birer birer açıyordun bana. Sözlerinle okşuyordun yüreğimi adeta... Ve dudağındaki ufak bir tebessümle söylüyordun beni sevdiğini büyük bir tutkuyla...

Ben sana aşık sen bana vurgundun... Kolayca bağlandık birbirimize. Sanki birbirimize aitmişiz gibi hiç düşünmeden doldurduk kalbimizi sevgiyle. Birbirimizden ayrı geçirdiğimiz her günün ardından acı bir özlem doluyordu içimize... Tutkuyla seviyorduk biz; ayrılıp tekrar barışmalarımız bu yüzdendi... Ayrılsakta, uzak kalsakta birbirimiz için çarpardı kalbimiz...
Ben sana aşık sen bana vurgundun... Bu yüzden hiç bitmedi birlikteliğimiz. Ayrı kalamadık hiç birbirimizden. Ecel terleri döktük birbirimizden haber alamadığımız gecelerde... Gözlerimiz doldu yağmuz damlası büyüklüğünde. Uyku girmedi gözümüze. Uyusak bile çığlık çığlığa; ağlayarak uyandık kabuslardan..! Ama gitgide alışmaya başladık bu duruma. Kaçmak istesekte; nafile... Ayrılığın acımasız pençelerinde bulduk sevgimizi her seferinde... Fakat biz tutkuyla seviyorduk ya; o yüzden kopamıyorduk birbirimizden... Hani derler ya: 'Yanlış kişi, yanlış zaman.' diye, öyle değildi bizimkisi..! Doğru kişiydik ama yanlış zamanda sevmiştik...
..

Bir sızıdır bu inan sensiz yaşanmaz
Bir cesarettir en son elimde kalan
Bir mutluluğa kaçışım olsun aydınlık
Bir cesarettir sevdiğini söylemek

Bir gülüşüm kaldı o da senle
Bir umuttur tutturup gittiğim
..