Evin dişi kedisi sekiz yavruya bakar,
Lütfiye’nin, Hacı’nın, yavrularına kadar…
Onlar bakamamışken o hayır demiyordu,
Hemen her işlerine biz, hazırız diyordu…
Durumu da iyiydi evimizde yaşardı,
Bu yüzden vefakârdı daima emektardı…
Yemek yediğim zaman tabağım yalanırdı,
Özel porselenlerim adeta yıkanırdı…
Kocaman dili vardı pırıl pırıl yaparken,
Karnını doyururken tabağımı yıkarken…
Şahsımı kıskanmayın bize imrenseniz de,
Bulaşıkçımız vardır aş maliyetinde…
Tozzaklımız işgüzar her eve lazım kedi,
Nasılsa gelenim yok bunlar sorun değildi…
(2016)
Kayıt Tarihi : 3.6.2018 18:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!