Evimize sığınmış bizimle yaşamakta,
Dokunmadığımızdan odada dolanmakta…
Ad da koyamamıştık fark edilmediğinden,
Göze batmadığından zarar vermediğinden…
Ta yatak odamızda ayağımın ucunda,
Koca erişkin kedi edeple yaşamakta…
Hiç sorunu olmadı geldiği günden beri,
Göz alıştığından mı evden herhangi biri…
On üç mart gecesinde çığlık çığlığa kaldı,
Doğum sancılarıymış şahsım bunun anladı…
Diyordum, sırtı geniş ne kadar da sevimli,
Yukarıdan bakınca halı gibi desenli…
Baktım ki bu çığlığı doğum sancılarından,
Fazla şişmanlığından doğuramadığından…
Ona bir yuva ile desteklerde bulunduk,
Doğumunu sağladık huzuru oluşturduk…
Mutfağımızda ise Yabani’m, yaşıyordu,
Üç martta doğurduğu yavruya bakıyordu…
O, gece gelmeyince yavru aç ve susuz kaldı,
Sütle beslesek bile annesini aradı…
Baktık ki gelmeyecek anneden habersiziz,
İlgilendik besledik anne beklemekteyiz…
Rab’bime saygımızdan ona merhametliyiz,
Sütanne gerekliydi çünkü yetmiyor ilgimiz…
Tozzaklı’ya gösterdik emzirsin istemiştik,
Tozzaklı, kabullendi buna bayram etmiştik…
Tozzaklı çok mutluydu yavruya şefkatliydi,
Yabani’nin yavrusu öz yavrusu gibiydi…
Artık alışmışlardı yeni kardeşlerine,
Yeni yuvasındaki mutlu sütannesine…
(2017)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 22.3.2017 17:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!