Tozlu Sayfalar Şiiri - Suzi Ayyıldız

Tozlu raflardan bir bir uçuşup döküldü tozlu sayfalar.
Tozlu sayfalar anlattı, unuttuğum acıları.
Her sayfa bir ızdırap.
Her sayfa yüreğime saplanan bir hançer.
Ne çok acı biriktirmişim.
Ne çok acıyı gizlemişim.
Gülüşlerimi, hayallerimi, renklerimi, bir sis bulutu olup örtmüş sayfalar.
Üstüme başıma hüzün kokusunu bulaştırıp köşesine çekilmiş izlemiş sayfalar.

Üstüne tozlar, içine kederler birikmiş,
sayfalar anlattı, onca yılımı insafsızca çalanı.
Yüreğimi karakışlara salanı,
Vicdanı sağır, merhameti kör olanı..
Umutlarımı ayrık otu gibi söküp atanı.

Ben ağladım, sayfalar anlattı göz yaşlarımı sel edeni.
Beni, keder ülkelerine göndereni.
Sayfalar anlattı, küflü rıhtımlardan dönüşü olmayan gemilere aldığın biletleri...
Acılar ağır geldi; yüreğim üşüdü, ellerim titredi, tutamadım.
Saçıldı tozlu sayfalar odamın her yerine.
Yerleşti hepsi bir köşeye,
Kederler bir, bir çıktı gün yüzüne.
Tek, tek kustular içlerindeki kanlı zehri.
Nere baksam ölü bir ben.
Nere baksam kan kaybeden neşem, solan gülümsemem.

Biliyorum bitti
Sayfalarca şiirler de içini döktü.
Böyle büyük bir sevdayı kürüdün gitti
Son sayfaya da gözyaşlarımı, elinin tersiyle silip, uçup gitti...

Suzi 🍃 🍃