Esmer tenim, içimde kırılan acıların kirli ateşlerinde yanarken, düşlerim, gece ve gündüz sessizliğimin ve yalnızlığımın mızrağında can veriyordu.
Binlerce karanlık takip ediyordu içime yorgun düşen güneşimi.
Dayanılmaz kederlerin gövdesinde ruhumun can suyu olan göz yaşlarımı bendeki bilinmezliğin ipeksi mendiline akıtıyordum.
Yürüdüğüm onca yılın acı içmiş yolunu emen ayaklarımla kendime bir yön arıyordum ve üstelik urbamda başka sevdalara gün olsun diye ışık vardı.
Dün bir fotoğrafta gözlerini gördüm
İki uzak yıldız gibiydiler, dalgın
Bilsen neler anlattı bana, sessizce
Bir sevgiyle derinleşen bakışların.
Orda değildin sanki, bir başka yerde
Devamını Oku
İki uzak yıldız gibiydiler, dalgın
Bilsen neler anlattı bana, sessizce
Bir sevgiyle derinleşen bakışların.
Orda değildin sanki, bir başka yerde
