Toz Zerresi, Üflesen Uçacak

Tükettiğim zamana yanarım, boşa geçmiş
Elli yıllık ömür; gelmiş, gitmiş, bir hiçmiş

Sonsuzu hatırlayıp güldüm emellerime
Çok çalıştım, hiç bir şey dolmadı ellerime

İnsan kaç rü’ya görür bilemem, bir uykuda
Anladım, işte bütün sermaye bir tutkuda

Toz zerresi, üflesen uçacak, kaybolacak
Arkasından; sahipsiz bir ev, tütmez bir ocak

Ne ağlayışlar gerçek, ne gülücük sahici
Her doğan ölümlü, her gelen mutlak gidici

Dostum, kendini fani olan ile avutma
Bak, bu devranın bir de ötesi var; unutma

12.8.2006
Zaandam