Siz Bu toz pembe hayatın..Cilalı mermerlerinde pembesiyle dans ederken..
Biz tozunu yuttuk..
5 paraya satıldı bizim gençliğimiz 5 parayaa..
Daha kalbimizde ufak bi Tomurcukdu sevdamız Filizlenmeden
Dalımızdan koparıldı..
Biz bu hayatın tozuyla boğuştuk..
Halbuki kimsenin horozuna kış dememişdik..
Kimsenin ekmeğine el uzatmamış..
Kimsenin Namusuna göz dikmemişdik..
Biz bu toz pembe hayatta sevdamızı ekmek arası yapıp
Kaderle tuzlayarak yeedik..
Yürüdüğümüz çakıllı yollarda..
Takılıp düştükçe.. Sakındığımız tek şeydi sevdamız..
Yıllardır bizim gördüklerimizi yaşadıklarımızı..
Gördünüz ve yaşadınız mı siz..?
Yoksul, fakat bi o kadar gururlu şerefli namuslu adamların
Feleğin çemberinden geçerken çektiği acıları hiç taşıdınız mı siz?
Delikanlılık paraya kıymak değil..
Delikanlılık tesbih sallamak değil..
Delikanlılık Akşam olunca evine ekmek götürmektir
Delikanlılık Ekmeğine el uzatanın kolunu kırmaktır!
Bugüne kadar ne ALLAH'â nede kadere isyanımız oldu bizim..
Biz Senelerce Kaderimizi kabullendip..
Ufka baktık sadece.. Hayatın güzelliklerine doğrulttuk yüzümüzü..
Sizlere Vereceğim son bir ders daha var.. Şu Fani hayatta..
Kulağınıza küpe olsun..
Gözler ne renk olursa olsun.. Gözyaşlarının rengi aynıdır.!
Kayıt Tarihi : 15.11.2010 00:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!