Bazen gökyüzüne ulaşıyor ellerim,
Dokunuyorum bulutlara.
Sihirli bir şehrin ortasında dev sevdalar yaşıyorum,
Uçan süpürgeli periler görüyorum.
Namus timsali kırık kadehler.
Kanatlarımı kesse de kafesimin demirleri,
Uçsuz bucaksız bir mavilik de uçuyorum..
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
E ne yaparsın zaman zaman insanın bu yaşamada ihtiyacı olmuyor değil... Hele hele zamanın bu insanı çıldırtan melanetinde insanın sığındığı yer hayalleri oluyor sadece
Pembe yaşayabilmek güzel
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta