Toz Olur Dumanım Şiiri - Zafer Zengin Et ...

Yankısı toplar şaçlarını,
seyrek seyrek elleri,
cigerim saklanır yanağında,
iner misin yalnızlığıma!
Bir vakti gecenin,
gizlenirken türkülerden...
..
Sesi geliyor, kundaklara sarılmış
kimine yavru,
kimine asker kursunu,
yardan mektup gül'e karışmış,
içimde ağıtlar çalarsın yar,
kuş'da kanat çırpışı,
ziyan olur gömleğimde kan,
akarım nehrin yanında,
benden habersiz toprak gider içinde...
..
nasıl desem bilmem ki;
köprüsü atılmış köy ben değilim,
ben küçük küçücük serçeyim,
uçarım bir tarla içinde yanlız taşa,
konamam ellerim utanğaç,
konamam gözlerim ceviz rengi...
..
çiçek bezer bileğin,
cocuk karalar belli,
okuması yok dilimin,
küserim ellere ben,
yazamam seni ilmek ilmek,
öremem saçlarını,
şarkılarım ömür tüketir,
anlamam yanlız öleni...
..
yavrum koşamadım,
bırakanı olmayan gönlün içine,
patika gençliğim,
tükenir yoksul yollarda,
cizgim yok,siyah beyaz bakışım,
kestane rengi gözlerimle,
bırakma gözün seveyim,
cıkamam dağ başlarına,
yasaktır eşkiya türküleri bana,
başımda döner ince memed abdi ağa...
..
nasıl dedim bilmem,
bu destan bozuk,
can satır, satır,
gecen günler gönlümdendir...
..
pence takarım ufkuma,
deri yamaçlar,
ten soğumuş,
şizofren diyorlar aşk'a,
söyle gelirmisin!
inermisin yalnızlığıma...
..
boynumu düşündüm...
iki kılıç yarası,
eğri büğrü,
doktor lazım değil,
cok şükür bilir,
dalında elma kıtlamayı,
çöpünde tesbih yapmayı,
mor salar bakışı,
acıtmaz, yarım kalır kırmızısı...
..
renklere düşüyor postalım,
dağda bir ben yanlızım,
eşkiyayım pamuk bulutlara,
atar elim yakalarım,
biri sana, biri bana..
..
söyle, söyle şimdi,
inermisin yalnızlığıma...
..
gülüm,
çarpılıyorum gece rengi şiirlerde,
söyleyemem bilirsin,
deliyim işte...
..
şiirler yazarım sana,
bakmaz bana kimse,
ekmeğin var mı diye.
illa sanat,
illa iki dize,
şairsin işte,
ölüm yetmez bize,
yaz, yaz derler,
sigaram sönmüş bilmezler...
nasıl külüm,
nasıl karışıyor toza dumanım bir bilsen,
..
inanmam kadere, ögren, anla...
inermisin söyle yanlızlığıma...

30 aralık 2003