Dağıldım rüzgarla şehrin dört bir yanına...
Ağaçtan düşen yaprak misali...
Uçuş uçuş kar gibi...
Göz den akan yaş gibi...
Yağmurla yıkanan yetim kalmış sokaklar gibi...
Hiçbir şey istemiyor gönlüm...
Kabul etmek istemiyor bu yürek...
Taşıyamıyor, düşünemiyor...
Geceleri çekilmez gündüzler geçmek bilmiyor...
Zamansızlık olsa...
Toz olup savrulduğum yerden yeniden doğabilsem bir bebek gibi...
Kanatları kırık bir kuş, yırtık bir uçurtmayım...
Sevgi güneş gibi doğsa...
İçimiz yeniden ısınsa...
Baharla gelen kalbimizi çalsa...
Keşkeler amalar fakatlar olmasa...
Her şey gönlümüzce olsa...
002.03.2008 FLORYA
Hülya ÇötreliKayıt Tarihi : 4.3.2008 14:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
acıtanlara inat...
![Hülya Çötreli](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/04/toz-olup-savruldum-her-yere.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)