Toz Duvar Şiiri - Ahmet Arslan

Karanlık,
Ürkek akşamın toz duvarlarında resimler çizdim…
Ellerim yalnızlık çehresinin sahipsiz teniydi, soğuk...
Seçki heyecanda vurulmanın nedensiz deminde,
Kelimelerle çoğalmayı yazdım…
Ya bir şiir; ya bir resimdi.
...
Yaratıldıktan sonraki en mutlu zamanı kollamanın eşiğindeyken,
Arka sokak tentenesi evim, mutsuz değildi…
Dolamazdı hüzün ben mutluyken odama…
Sakladıklarım ve saklandıklarım içinde ıssız bir şehir…
Tozlu duvar…
...
Kekik kokusunda yürüyen ben, saçılan tohumlarla yeşeren diyar…
Hasreti bir yerde bırakıp gitmenin uğultulu sitemi.
Dudaklarım sel türküsünde berrak.
Akıntıda tuttuğum bir dal, reveran-i kıyım…
...
Karanlık, ürkek akşamın toz duvarlarında kendimi çizdim.
...
Yanımdan geçen zaman, sessiz sakin…
Kalbinde çarpan kalbime yenik….