Toz Duman Bizim Şiiri - Hasan Arpaci

Çok günah işledik kul hakkı yedik,
Önümüz kış gibi toz duman bizim.
Çok yılan öldürdük çok fidan kestik,
Halimiz perişan pek yaman bizim.

Her yerde hilenin peşinden baktık,
Hırsıza soysuza ışıklar yaktık,
Ateşler içinden aklanmış çıktık,
Gene de halimiz sap saman bizim.

Ne sözümüz geçti ne söz dinledik,
Haram saltanatı helal belledik,
Değirmen dönerken bizde üfledik,
Ömrümüz perişan toz duman bizim.

Bak işte mevsimler gelip geçiyor,
Aşkın şerbetini her can içiyor,
Hayata her gelen bir gün göçüyor,
Yaşantımız rüya hep yalan bizim.

Dinin kuralları dârülharp olmuş,
Ahlak rafa kalkmış çiçekler solmuş,
Vicdan merhameti kalbinden vurmuş,
Dindarlar dinsizden şarlatan bizim.

Arpacı tövbeni çok yapsan bile,
Kırdığın çiçekler gelirse dile,
Yangın yakıp geçer belki zelzele,
Tarumar edince şaklaban bizim.

Hasan Arpacı,2003,Üsküdar