Töz Beni Şiiri - Hayrettin Taylan

ruh tasarımımın içine içlenmiş çoukluğumu büyüttü dertler
bir zorunluluktur yaşamın tellerinde huzur elektirik olmak
benim tasarımım heveslerime abı hayat enerjisidir
bu yüzden ,yüzülen yüzünde sularım çeker aşk fotoğrafını

atomlarımla parçalanma durumu falan değil yalnızlık
düşlerim düşünürken, olmazların nesnesine mecbur bir adıldım
adım senle kitaptan öte ezber dizeydi diz çöken sevdanda
şeklinin renginde yorumlanan kırmızı bir isteğin kutubuyum
sana sıcak gülüşler büyüten asri penguenlerim var üstelik istanbul'da
Ben buradayım, burdan bakmak burda olmaya benzemiyor gülüm
aynı şeyim,aynı şişenin gül kokan ağzında sıvı sevilerine akıttım zevkimi
biricik oluşun dünya için büyük gelmeye başladı
ebediyen yalnız olduğumumu şifreleyen gidişlerinin sözlüğünde tanımsızım sana
burada yalnızca ben olduğum gibi, yalnızca ben olabilmeyi açıklamıyor yaşam
Bir güzelin benimde olması olanaksızdan çok buram'da olması zor
yalnızca imlerime tümce olduğum suskun öznelerin özünde yıkandım aşka
bağladığım imlemleri hangi bağlam kendi bağında salkım salkım olacak gözlerine
tüm anlatma çapamda sensizliğin ıvırlarını temizlemektir
antik gidişin dünyası ile verilen bir savaştan bitimsiz özlemler temizledim
asarımım içindeki asırdan sana durulanmış gülücükler ısmarladım
biraz sana yakın bir akının son dalgasındaki tutku köpüğüyüm
benden bahsedebilir ben...
ıslaklığı alınmış yağmurların da anlatabilir kurumuş yaramı
aşka mayalan yoğurdun yiğidi tarzına ektiği gibi
ben kendimce seni sevdim