Toz Şiiri - Faruk Emre Özünlü

çalmayacak plak yoktur da
toz kalır parmaklarında,
puslu bir ağışın aralanır katmanları
sabahların yapraklarını tutan balsırada saklanır
aşk

eren güneşe tekerlenen tekne kederinde kekremsi
bir okyanus sonsuzluğu,
zamanı karıştırmak
tozunu almak / silkelemek / havalandırmaktır
yaşantının sapalarını, kıyılarını, derinlerini
bir boş defter doldurulacaksa
kabartmalı dalgaları

ereği demir atmaktır güneşe insanın
sonsuz bir okyanus ortasında,
bir yeşilçam izlencesinde
ister istemez buğulanışımız bundandır...