Telden hafif saç kılı;
havadansa ağır, bir `çinko tozu`.
'Puf! ' diye üfürdüler
elektronları ve gezegen alemini.
Döndü, döndü
semazenler, ve gene döndü...
*
Neyzenlerinse gözü görmüyor.
Onlar da gözü kapalı dönüyor.
*
Üflemeli neyde
görünmez teller var ise
onun gövdesi içinde:
dönüşleri
ördü, ördü
ama gezegenler hala dönüyor.
Ve elektronlar
hala çekirdek düşeyinde,
merkeze...
Bir 'puf! '
ve orta Arı
uzun ince laboratuvar
öğretmeni kayıplarda -
koz.
Çinko ise havada.
Akın AkçaKayıt Tarihi : 12.12.2006 07:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!