Bu huzurla yattığım mabet,
Benim mezarımmış meğersem.
İki avucuma sığdıramadığım güneş ve dünya,
Ben gayba karışmamın şahidiymiş anlaşılan.
Oysaki ne kadar da konuştum,
Bir daha hiç konuşmayacakcasına..
Hayat sadece bir anın diğer ana türeyişiymiş..
Toz gibi olacak vücudumuz,
Üstelik krematoryum bile elzem değilken.
Karışıp gideceğiz rüzgarlara,
Bir daha buluşabilmek umuduyla..
Kayıt Tarihi : 31.7.2023 11:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
