Toz Şiiri - Ahmet Baris Ay

Küçüktüm
Gözlerim ellerime geçse
Taş diye suya atardım
Körü körüne meraklıydım

O
Güzel başını iki yana çevirdikçe
İki kulakta iki küpe durmadan sallanırdı

Sadece bir rastlantıydı her şey
O bakacak da
Ben bakacağım da
Sonsuzluk görünecek karşı karşıya iki aynada
Olacak şey değildi

Hatırlarım
Dizlerimde yara kabukları
Sol bacağımda bir köpek ısırığı
Öylece kaldım doyamadım bakmaya
Bulutlar arasından bir ayça gibi parlamıştı
Gözleri gözlerime kaçtı
Ovuşturdum durdum bir hayali kovarcasına

Uykusuz bir uyanıklık hali mi hayatım
Gecesi fazla içilmiş bir günün ertesi
Ne yana dönsem bir baş ağrısı
Meçhul denen o şey
Hatırlayamadığım bir rüya
Tarif edilemez bir sızı

Koca bir ömür aynı yürekle yaşanır mı
Bir pencere her sabah aynı bahçeye açılır mı
O gün ayağıma giydiğim çorap
Parmağımı kanatarak kestiğim tırnağım
Çoktan dünyanın tozuna karışmıştır

Topumuz keşiz aslında
Rüzgarların savurduğunu
Eşyaların üzerinde birikeni
Çekip çekip duruyoruz

Ya of diyerek
Ya şükrederek

Böyle böyle hiç uyanamıyoruz
Uykumuza aşığız