Tövbe Etmek Şiiri - Sebati Manav

Dökülse günahlarımda
Döktüğüm bu sular gibi
Akıp gitse üzerimden
Kirlerimin akıp gittiği gibi
Bedenim temizlenirken kirlerinden
Ruhumda temizlense günahlarımdan
Keşke bunu yapmak bu kadar kolay olsa
Oysaki hiç kolay değil
Boğazıma sarılmış vicdanım
Sıktıkça sıkıyor, nefes alamıyorum
Ter içinde bir kâbusa uyandım
Hiç bilmediğim bir yerdeyim
Karanlığın içinde yolumu bulamıyorum
Açtığım her kapı;
Ayrı bir günahın kapısı
Saplıyor hançerini intikam sahibi
İçimde sadece pişmanlığımın acısı
Çıkış yok aklım bana oyun oynuyor
Daha ne kadar sürecek bu kâbus
Kaç kapının ardından elinde hançeri
Çıkacak beni bekleyen biri
Belirsiz yüzünde sinsi bir sırıtma
Saplayacak hançerini sırtıma
Beni bekleyen kaç kişi daha var
Ne kadar sürecek bu işkence
Gücüm tükendi kalmadı takatım
Son bir ümitle bir kapı daha araladım
Nur yüzlü bir ihtiyar!
Uzatıp elini çekip çıkardı beni
Tuttum ellerini ne olur kurtar beni
Tövbe et yakar, umut kesme Allah’tan
Tövbe et evlat kurtul günahlarından
Gözlerimde yaş, pişmanlıkla
Açtım ellerimi semaya ağlayarak
Yalvardım, yakardım Allah’a
Tövbe Yarabbi tövbe diyerek
Söz verdim Rabbime huzurunda
Tutuyorum, verdiğim sözü
İşlediğim günahları bir daha işlemeyerek

Sebati Manav 22 Nisan 2013