Tövbe Et Af Dıle Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Ben senin şiirin oldum da
Sen benim şairim olamadın
Ben sana aşk ile baktım da
Sen gözlerimde bir kere kaybolmadin
Ben seni ferhatin yandığı ateşlerde kor bildim de
Sen yüreğinden bir damla su vermedin
Ah be sevdam ben sana canım dedim de
Sen canıma cansın demedin

Yürek yangimin Ateşi adam
Soyle neydi bende arayıp da bulamadığın
Neydi her gece gözlerine bakarken
Bırakıp gitmelerin
Sana yazdığım onca şiire gülüp geçmelerin ney di be adam
Sen şairim değil şiirim bile olamazdın da
Yürek düştü bir kere aşkın narina
Yandı kül oldu
Yusufun atıldığı kuyularda kaldı hayallerim
Umutlarım yara aldı

Ben senin beni sevebilme ihtimalindeki
İhtimali bile seviyorken
Sen sevgi mi basit mi gördün
Gözyaşlarım da mi isitmadi o taş kalbini
Ben aşka çıkan bütün yollara adını yazarken
sen ayrılığa adımı nasil yazdın

Hiç mi elin titremedi
Hiç mi vicdanın kanamadı
Hiç mi canın yanmadı
Ben seni severken
Ben sen olmuşken
Gözlerime bakip da nasil dedin bana dost kalalım

Sen benim dostum değil
Düşmanım bile olamazsın adam
Bizim davamız mahşere kaldı
Şimdi tövbe et af dile
Allah affeder Ben asla
22.12.2023 14:28