Tövbe Şiiri - Muhammed Türe

Nedâmetle yanar bağrım cehennem-veş ezâdır
Halâs eyle azâbından rahîmlerden Rahîm'sin
Ki deryâsında eşkin gasl olunsam da sezâdır
O gassâlim sen ol yâ Rab rahîmlerden Rahîm'sin

Ne çok yaş olsa çeşmimde günâhım tâhir olmaz
Teharet-çün lağamda katre-i mâ mâhir olmaz
Eğer ki nûrun olmazsa bu bed kalb bâhir olmaz
Kitâbın şâhidimdir sen rahîmlerden Rahîm'sin

Cinânın habbesin daldan yesem Âdem babamdır
Düşüp dünyâya affın istesem Âdem babamdır
Adın gündüz gece zikreylesem Âdem babamdır
Bu nesl-i Âdem' i affet rahîmlerden Rahîm'sin

Hatâdan el çeken kul düşse tekrâr ol hatâya
Senin şânın da lâyıktır nihâyetsiz atâya
Yegâne şâhım affın lutfedersin ben gedâya
Latîfsin sen Afuvsun sen rahîmlerden Rahîm'sin

Gedâ Hilmî günâhından dön Allah de şeb-â-şeb
Dem-â-dem Hakkın ismiyle femin olsun leb-â-leb
Gönül dolsun senin aşkınla yâ Rab dâimâ teb
Gedâna merhamet eyle rahîmlerden Rahîm'sin

Hilmî

Vezin: mefâîlün/mefâîlün/mefâîlün/feûlün