Yaşamı eledim
Süzdüm en ince eleklerde
Yoğun bir tortu
Bağdaş kurdu kabın dibinde
Rengi boz bulanıktı
Tadı kekremsi
Çok acılar damıtmıştı besbelli
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Bir anda, yaşamın sıkıntıları geldi gözümün önüne. Ancak daha sonra, onlara nasılda bağlandığımızı düşündüm. Ne güzel özetleyivermiş siniz. Yüreğinize sağlık. Tebrik eder, Sağlıklı yarınlar dilerim.
o kadar güzel ki,hüzün sardı içimi okurken,ne demeli bilemedim.şiirin analizini yapacak değilim,benim için hissettirdikleri önemli olan ve ben hüzün hissettim ta içimde.....şiirden öte,her şiiri bir başyapıt değerli şairenin,sıkmayan,okudukça okunmak istenen....tüm şiirleriniz için teşekkürler....
'Yürekte iz bırakanlar'ın nakış nakış dizelendiği bu güzel şiirinizi duygulanarak okudum, sevgili can şiir ablam..
Teşekkür ediyorum o güzel, şiir dolu şair yüreğinize..
Nicelerine, dileklerimle..
Saygı ve Sevgilerimle..
Yaşamı eledim
Süzdüm en ince eleklerde
Yoğun bir tortu
Bağdaş kurdu kabın dibinde
Rengi boz bulanıktı
Tadı kekremsi
Çok acılar damıtmıştı besbelli
akarı anlatımı manasıyla çok güzel bir şiir kutluyorum saygılarımla kaleminize sağlık
'Tortu' sıvı maddelerin çökeltisi, berraklığı önleyen kalıntılar anlamına geliyor... TDK'na bakarsan farklı anlamlara da geliyor ama şiire konu olan tortu, berraklaşmayla ilintili olanı, belli...
Girişte, 'sen' denileni tahlil ediyor şiir..
Onun yaşamında yıllar içinde oluşmuş, tortulaşmış acıların varlığını ince eleklerden geçirerek bulduğunu söylüyor...
Daha sonra O'nun, birdenbire gönlüne girdiğini, giderek büyüyen bir sevdaya tutulduğunu anlıyor...
Ama gri alanlar, kavuşamamalar nasıl tüm sevdaların sorunuysa, aynen burada da kendini gösteriyor... 'Ani gelişen ve birdenbire alevlenenler' yerine, sabırla, toprağın suyu emdiği gibi içe işleyenlerin daha uzun ömürlü olduğundan söz ediyor, 'düşlerimde kal' derken de, bu tür yakınlaşmalara meyledebilir endişesini kastediyor kanımca...
Yoksa 'suç bende değil, deniz kuşlarında' diye, niye desin?
Finale temenniler düşüyor... O'nun yaşamında var olmasının kendisini canlı ve diri tutacağını, sıkıntılı anlarını paylaşma gereği duyacağını, dileğinin ise faraziyelere kulak asmadan kendisine inanması, sırdaş olarak kalması olduğunu belirtiyor ve şiirini bitiriyor şaire...
Tortu, sevda sorunsalının 'karşılıklı çökeltilerini' ortaya koyuyor bana göre... Bir birikimdir, sadece sevende ya da sevilende oluşmaz, zaten endişeler, kaygılar da bunu açık ve net biçimde gösteriyor...
İlgi çekici olduğu kadar, temayı işleyişi ve kullandığı imgeleriyle de güzel bir şiir... Değerli şaireyi içtenlikle kutlarım...
merhaba...'canımın çekirdeğinde'..nasıl özel bir tanımlama..mükemmel bir şiir 10 puan tahtını zorladı...sevgilerimle İst Tarabya....11.07.2014
sevda güzel..açığı da gizlisi de..sevda şiirleri de güzel..hasretlisi,vuslatlısı. Sayın Naime Özeren de iyi yazıyor.
Gizli mabedi ol çocukluğumun
Sığınayım dar vakitlerimde
Ya da
Sırları dökülmüş aynam ol
Açayım sırlarımı sana
Kulak asma boş kehanetlere..GÖNÜLDEN DÖKÜLMÜŞ HARİKA MISRALARIN ARASINDA DOLAŞİRKEN. YİLLARİN ÖZLEMİNİ YÜREĞİNDE HİSSEDEN DEGERLİ ÖGRETMENİMİN KALEMİNDEN AKAN SEVGİNİN YANSIMALARIYLA ANCAK BU KADAR GÜZEL DİLE GETİRİLEBİLİRDİ DEĞERLİ ÖGRETMENİMİ CANI GÖNÜLDE KUTLARIM.++.
bu güzel şiir için kutluyorum sizi Naime Hanım... tebriklerimi iletiyor saygılar sunuyorum
Gizli mabedi ol çocukluğumun
Sığınayım dar vakitlerimde
Ya da
Sırları dökülmüş bir ayna ol
Açayım sırlarımı sana
Kulak asma boş kehanetlere…
..................................
dünya ya meydan okuyan bu aşk bir zalime esir düşen yine bu aşk bu beden ne çekiti bu aşkın elinden üstadım sevgi sevenin serveti oldu yüreğine sağlık sağol
Bu şiir ile ilgili 108 tane yorum bulunmakta