Nesine seslensem, Törnüğ’ün ben?
Yaz gelse de açılmaz, gülü Törnüğ’ün.
Ne kadar, benim desem de gidemem.
Temmuz ayında perişan, hali Törnüğ’ün
Gönül arzu etse de, çekmez ayaklarım.
Gündüz hayalimde, gece düşümde sayıklarım.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
