Törnük Şiiri - Hüseyin Celep

Nesine seslensem, Törnüğ’ün ben?
Yaz gelse de açılmaz, gülü Törnüğ’ün.
Ne kadar, benim desem de gidemem.
Temmuz ayında perişan, hali Törnüğ’ün

Gönül arzu etse de, çekmez ayaklarım.
Gündüz hayalimde, gece düşümde sayıklarım.
Yaşım otuz demeden, ağardı saçlarım.
Esen rüzgarla gelir sana, teli,Törnüğ’üm.

Yüreğimde ah oku, dumanlıdır başım.
Bir alev tufanıyla, tutuştur döşüm.
Gözlerimden içime, dökülür yaşım.
Alır umutlarımı gider seli, Törnüğ’üm.

Hüseyin Celep
(Ankara - 1985)