Töre Buyurdu Şiiri - Emrulah Pekyen

İsimsiz ve kimsesiz bir sevdada doğdu güneş.
Hürriyet ve hüviyet ulaşmamıştı henüz dağlarıma.
Heybemde kekremsi umutlarla göç vakti!
Kırılmış, paramparça benliğim ve sensizlikte bulduğum sen.
Töre buyurdu, Kalamam!
Töre bu yurdu yasakladı!
Şimdi hangi toprak benimdir, hangi vatan kalbin?
Hangi batan geminin çığlığı bu yürek ?
Korkularıma sordum, bir tek sen.
Vicdanıma sordum hicran eyledi.
Töre buyurdu, yanamam!
Şimdi heybemde senin için de bir yer var
Ve sana gıyaben birkaç menekşe.
Esmer çocuk dönüp gülümsedi yurduna.
Maviden uzaktır bizim çocuklar.
Umut, gökyüzünden ve denizden öte bir yerdedir.
Hevesinden vuruldu ceylan, küstü dağlara.
Töre vurdu, saramam.
Töre yazdı, silemem.