Töre... Şiiri - Şah Ali Yaşar

'Urfa’nın etrafı dumanlı dağlar
Ciğerim yanıyor gözlerim ağlar…'

Le ley Urfa
De hele bana! ..
Bu ne haldır gözüm?
Bu nasıl bela?
Vurdular Ceylanımı
Daha körpe çağında…

Başında al yazması
Boynunda beşi birlik...
Kör olam bakmaya kıyamazsın!
Sevmeye doyamazsın he vallah!
Yanakları yer elması
Elleri kınalı keklik…

O ki cepkenimde çakmak
Soframda acı isot
Tabakamda kaçak
Ayağımda körüklü bot…

Bir kere insan o
Yürekte can o
Kıpır kıpır akan
Damarda kan o…

Vurmaya heç özü bayar mı adamın?
Bile bile eli gider mi tetiğe?
Kan tutmaz mı?
Can acıtmaz mı?
Yürek sızlatmaz mı?
Oy…Ben ölem yar oy! ..
Kalleşlik yakışır mı erkeğe?

'Gezme ceylan bu dağlarda seni avlarlar
Anadan, babadan, yardan ayrı koyarlar…'

Le ley Urfa
Hayranım sana! ..
Bir yol göster
Bir fikir ver bana! ..
Kaybettim yavrumu
Yaralı yüreğim yasta…

Ben bu çileyi çekemem gurban
Kuranıma taşıyamam bu vebali
İyisi mi sen
Halıma koyma beni
Al ayaklarının altına
Vur yanan bağrımdan
Vur gavur gibi
Vur soluksuz
Vur da öldür beni
Eli söyletme ardımdan…

Kır filizlenmiş dallarımı hoyrat ellerinle
Eteklerine sıyır damarlı yapraklarımı
Etimi tırnağımdan büsbütün ayır...
Bir bidon benzin ve bir çöp kibrit
Yak sevdalarımı törelerin kahrına
Yak yarınlarımı cayır cayır…

Hamsin rüzgarlarıyla körükle ateşimi
Duman duman yükselsin ağıtlar
Hoyratlar söylenegelsin eski çağdan
Kulak kabartıp duysunlar
Duysunlar da utansınlar Nemrutlar
Nispeten anlasınlar aşkı masum
Anlasınlar da bıraksınlar peşimi...
Sen ki peygamberler şehri
Ben İbrahim’ler torunuyum
Savur küllerimi Karacadağ’dan
Köpeklere çiğnetme leşimi…