Toprak utanmadı, su utanmadı.
Biri yıkamaktan, biri almaktan.
Güzel ülkem, şehitlere kanmadı.
Çiçek usanmadı, açıp solmaktan.
Birer birer düşer oldu yiğitler.
Dağ ardından gelen, yüce şehitler.
Aynaya bakmıyor, it oğlu itler.
Yorulduk anaya haber salmaktan.
Askere yollarken, yakıldı kına.
Ateşler düşmeden, kül oldu bina.
İnsafa gelmiyor, veledi- zina.
Yorulmadı dili, kara çalmaktan.
Ozanım diyorki, gördüğüm rüya.
Ateşi parlattı, düşünce suya.
Şehitler saf tutmuş Anadolu’ya.
Ölüyor gelinler, saçı yolmaktan.
04.02.2020
Erbaa
Kayıt Tarihi : 5.2.2020 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!