Topuz Şiiri - Hızır Azaklı

Çatlamış zevatın edebi, arı,
Kimi Mun’ dan okur, kimi Şaman’dan.
“Protestan zangocu” koca soytarı;
Ne Musa’dan anlar, ne Süleyman’ dan.

Bu ne harekettir, bu nasıl gürüz
Avama “gürz, topuz”; ite kılavuz.
Devrimden beslenip, devrimi satan,
Duygusuz ve ruhsuz
Alemdar yavuz,

Kırk yılın ısrarı, kırk yılın kârı,
Bir nefret rüzgârı, bir kin duvarı.
Öyle namussuz ki, öyle soysuz ki;
Kendi mezarına kusar, soytarı.

Ortadoğu kan gölü.
Filistin, Bağdat, Kerkük ve Musul;
İşgal, saldırı; direniş, intihar…
İstanbul’ da dehşet; 57 ölü,
yüzlerce yaralı var.
“Allah’ sız ittifak, kuduz canavar.”

Kazablanka, Riyad, Bali, İstanbul…
Yine aynı resim: faili meçhul?
- Güvenlik?
-İstihbarat?
-Emniyet?
- Milli Kurul?
Ölüm hep bize mi kabul? Bize mi hep İstanbul?

Yüreklerde isyan, yüreklerde kan,
Yetmiş milyon tek bir vücut, tek bir can,
Bu utanmaz meşin surat, küf surat
Ne ipinde bıktı, ne yularından.
Bakın hele,
medya ile
bu hergele
ve malum zevat:
“Fırsat bu fırsat.”
- Basın?
- Hazır.
- Zerzevat?
- Tamam.
“-Selam!
Bu partinin başı, bakan veya başbakan,
İrticai bir örgütün üyesi mi neymiş.
Mamafiiih,
bu rejiiim
tehlikedeymiş
vesselam…”
-Be keçi kuyruklu, peynir tulumu.
Bütün birikimin, kültürün bu mu?
Yetmiş milyar dolar hortumlanırken,
Uyudun mu yoksa uyutuldun mu?

Be! topuksuz topuz,
Devrim Muhafızı bunak.
Bana bak.
Dumûra uğramış o beyninle
devrimi satarak
saltanat soytarılığını bırak
ve dinle:
Hep bir deredeniz, hep bir yerdeniz,
Bu nefreti kabul etmez yer, deniz.
Devran döner, keser döner, sap döner,
Firavun’ u, Karun’ u da yer deniz.

İstanbul, 21.12.2003