Bir yoldur yürünen, adına hayat dedikleri...
Bazıları en başında düşer bir çukura, bazıları ayağını takar bir taşa.
Ucu neresi bilinmeyen, sonu hep farklı yerlerde biten.
Bazen uzun gelir bıkarsın yürümekten, bazen kısa gelir ayrılırsın bu şehirden hemen.
Yeni doğmuş bir bebektir atılan adımlar, yaşlılığa doğru yürüyen insanlar...
Yeşildir, mavidir, kahverengidir gözler;
Hepsinde hep farklı farklı izler...
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta