Topukları Toz Hayalleri Uçkun

Ayaklar..
O ayaklar ki,
Gittiği geldiğine eğri bakan
Topukları toz;
Atlatıp ya da orada izleri kalan badirelerin
Ayaklar...
O gözleri süzme süzme
Bazen bütün hayallerin yolunu kesen imrenilmiş kadına
İşin
İçini dışını bilmeyen
Aman ha amanın kendi halinde açılı kollarına 'gel' der gibisi
Sahteliğin yaman turistini ve sahteliğin;
Bir lü lül lü ortamı ki, mevsim tavına sarılı kucak
Üst tarafta laf dinlemez oğlakları yaylatan otlu dağlar,
Çukurda yaban şehri, dölekte düzler
Kaçak alp manzarasını, köçek kostak çiçeklerden
O ayaklar ki, akla abes, fikre ters, hınzırlığı aykırı
Oturup uzaktan bakması kimin haddi, mahsuscuktan kendi elleriyle
Götürüp göstermişse bilmem neresi, bilmem şurası
Buraları öylesine huzurundan geçerkenleriyin
Yolüstülük çantada güzellik sağlığı, halinden belli...
Sen,
Sen kalana bak ey sevdalı gözlerim..!
Evindekeki sırtını duvarına yasladığın aynaya
Hem soğuğa, hem sıcağa, ismine,
ve hem de cismine
Sana en yalansız hallerinle bakan, seni sırrında saklayıp şahsına gösteren
Gör ve geç gel öteki ayakları
Yüreğimsen benimsiny ya..
O sebebe bunlar sana,
Hayat yüklücesi tembihimdir.

Seyfi Karaca..........Mayıs /06