Topraktan var oldum ğine ona döneceğim
Toprak benim her şeyim yiyeceğim içeceğim
Bedenemi verip ona emanet edeceğim
Bedenimi iyi sakla karanlıkta bırakma
Dünyanın temelisin dünyanın anası toprak
Baharda yeşerir sonbaharda döker yaprak
Herşey onda yetişir ondan verir Cenabı Hak
Yaradanın huzurunda beni cevapsız bırakma
Canlılara can cansızlarada can evi oldun
Yatak oldun kucak açtın bedene yorgan oldun
Zengin fakir demedin herkezi koynuna aldın
Cennetteki gül bahçenden beni mahrum bırakma
Bir mezar yerim olsun istemem hanlar saraylar
Dünya benim olsada iki metrelik yerim var
Dünyada iylik yaptınsa onlar arkandan ağlar
Huzuru mahşerde kimseyi yalnız bırakma
Ali Eryılmaz 22/01/2009
Ali EryılmazKayıt Tarihi : 23.1.2009 16:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!