Toprak Ve Tavşan Şiiri - Selim Savaş Kar ...

Sağır etti gözlerimi tebessümün
Her açtığında kapısını
Kulaklarım körlüğe aşina
Hız kurbanı bohçamdaki mavi
Varoluş bu yokluktan türeyen!
Ezbere bilip de inkar ettiğimiz
Kınasız kaşın, kasıt tok!
Öçsüz kalsak da ölçünün uykusu satılmış
Konuşur fosiller
Lira türeten Lidya yalan
Kızgınlığıma kızma
Elbet kolay tavşan çıkarmak hileli şapkadan!
Ya toprak küsseydi hırçın haline
Ne yapardık o zaman?

Yok sonu uzayın boşlukta dünya
Aklına dalmışım bir rüzgarın
Serenat bağladım dizlerine uçurtmanın
Yelelerini ödünç aldım komşudan
Alabora olduk içti teknem okyanusu
Sahiller yelkenim…
Beynim her çocuk
Keman yayı
Ve kapana kıstırılmış şüpheler
Rüyalarıma kabus katar yatarım deli ve pusatsız
Seni giydim üryanım şimdi
Ne olur anlat yalansız
Nasıl kıydın bana?