Toprak ve izan Şiiri - Çetin Örnek

düşünmenin cazibesinde
bitmeyen düşler kuruyorum

karar vermek sonlanmak
bitirmek sonsuz düz çizgiyi

insanlığın dışındadır 'siyaset' diyemedim
koyamadım noktayı
ve tökezlendim
anlamsız virgüllerle bir oldum
bocalandım
sözsüz sıfatsız bir de vicdansız kaldım

sessizce yok olmuştu ; ödül ceza haram helâl kavramlarıyla 'insan'

soyutlanmıştım bir mikron,yurttaş hüviyetli kurumuş köle ağaçlarından
benden değildi o'nlar ben de o'nlardan !
çırılçıplaktım ; kimlik aidiyet ahlâk üçü de yoktu üzerimde
bir okyanus rengine karşılıksız satmıştım hislerimi//
ruhumu aramadım ıssızlığın dibine çökmüş karanlığın iziyle

düşündüğüm bir 'toprak' vardı mısra sızılı metaforumda

bir avuç
göçük
bir karış
altında kefensiz yatan
veya
kanla sulanmış

ne berbat bir sözdür savaşmak için savaş !
ve silahlan..

yine ölü toprağı serptiler yüreğine
şiirimin...