Toprak Solucanı Şiiri - Onurcan Çakır

akşam evin yakınında
öyle bir havai fişek atıldı ki
uzun zamandır görmemiştim
geceyi aydınlatan yağmurları
herkes balkonlarından fırladı
yüzeye çıkan toprak solucanları gibi
ama o an öyle bir şey geldiki
Cuma yorgunu aklıma
beni bütün semtten alıp kopardı
gökyüzüne bakıp gülümseyenler içinde
ben onun ne yaptığını bilmenin
verdiği kesinliğe gülümsüyordum
iki gün yoksun deyip girdiğim boşlukta
aynı yere bakabilmenin heyecanı ki....

aniden solucanın biri içeri kaçar