Burda yağmurlar suskun, kurumuş beton topraklar, taş yürekler.
Küsmüş gökyüzü ağlamaktan uzak yağmaktan ırak, burda gökyüzü ürkek.
Yıldızalarda sönük, ay terk etmiş, güneşin doğacağı yok sevmedim bugünü.
Dağların ardında rüzagarlar gizlenmiş, ağaçlar kurumuş, yüreğim kadar suskun gözler.
Uzaktan, ufuktan gelecek gemiyi gözlemekte gizlice gözler.
Huzur dolu bir göğsü özlercesine bugün dünden beter, insanları toprak özler.
Kestirip atılmalı, asılmadan dar ağcına diller.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta