Burda yağmurlar suskun, kurumuş beton topraklar, taş yürekler.
Küsmüş gökyüzü ağlamaktan uzak yağmaktan ırak, burda gökyüzü ürkek.
Yıldızalarda sönük, ay terk etmiş, güneşin doğacağı yok sevmedim bugünü.
Dağların ardında rüzagarlar gizlenmiş, ağaçlar kurumuş, yüreğim kadar suskun gözler.
Uzaktan, ufuktan gelecek gemiyi gözlemekte gizlice gözler.
Huzur dolu bir göğsü özlercesine bugün dünden beter, insanları toprak özler.
Kestirip atılmalı, asılmadan dar ağcına diller.
Seni birtek adam gibi toprak toprak özler.
Kayıt Tarihi : 26.2.2017 21:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!