Toprak Miras Satılmaz Şiiri - Abdullah B ...

Vatan toprağında gözlerim
Anamı, Babamı, Atamı özlerim
Sahip çıkanlar alınmasın
Toprağını, yok yere satana sözlerim.

Kırk yamalı picama, yalınayak Ninelerim
Yurttan yurda göçer dedelerim
Yiyecek ekmek, bulamaz çocukların
Bir karış toprak için can verir Atalarım.

Bir yandan Fransız işgalindesin
Yok o zaman’da can güvenliğin
Ataların dört duvar, penceresiz havasız;
Toprak kerpiçten, güneş almaz evlerin.

Gece oldumu korku sarar her yanı
Ninelerin, Gelinlerin, Çocukların
Sıcak bir yatak yüzü görmez babaların
Yurt edinmek kolay değil, Ataların.

Her karışı için kan ter döker;
Evlatlarına miras; bırakır gider!
Bilmem orada şimde ne eder!
Yarını bilmez! miras bıraktığın;
Toprağını, üç kuruşa satar evlatların.

Bu topraklar şimdi sana çok mu sanırsın!
Yarınki evlatların, buna ihtiyacı yok mu sanırsın!
Gelecek nesillerin topraksız nasıl yaşasın!
Elden çıkardığın bu topraklar; senin mi sanırsın!

Miras aldığın Ata toprağı satılmaz!
Ondan gelecek üç beş kuruşa bakılmaz!
Gelecek nesiller topraksız bırakılmaz!
El’in fazlası, üç beş kuruş kar sayılmaz.

Beni köyüme defnedin dersin
Evlatların, dostların, ziyaretin beklersin
Gelmişlerken onlardan, hayır dua alayım;
Bir başta Yasin’i şerif, okunsun istersin.

El’lere sattın toprağı, düşünmezsin!
Evlatların çaresiz, terk etti köyün
El’de fazlasıyla verdi, dünyada hakkın
Şimdi sana kim gelsin! Ne dua etsin!

Bunun hesabı sorulmaz mı sandın!
Atalarını bırak! topraksız bıraktığın;
Evlatların yüzüne Orada; nasıl bakarsın!
Burada bir mazeret uydurdun;
Yarın Mahşerde bulamayacaksın!